รถโพถ้อง ในเมืองภูเก็ต

ระหว่างปี พ.ศ. 2490 – พ.ศ. 2510 วิวัฒนาการสัญจรไปมาของคนภูเก็ตในยุคเริ่มแรกของการสัญจรทางบกด้วยการใช้สัตว์ลาก เช่น ใช้ม้าลากเรียกว่า “แบ้เชี้ย” ใช้ควายหรือวัวลากเรียก “หงูเชี้ย” และการใช้คนลากคือ “หล่างเชี้ย” ซึ่งในขณะนั้นเป็นยุคเหมืองแร่เฟื่องฟู นายหัวเหมืองต่างๆ ได้ซื้อหารถยนต์ส่วนตัวและรถบรรทุกมาใช้งาน แต่เนื่องจากถนนหนทางเป็นหลุมเป็นบ่อ พระยารัษฎานุประดิษฐ์ สมุหเทศาภิบาล มณฑลภูเก็ต ในขณะนั้น ได้ขอความร่วมมือจากนายหัวเหมืองให้ช่วยก่อสร้างถนนสำหรับรถยนต์วิ่ง ต่อมาได้มีการเปิดถนนเส้นแรกอย่างเป็นทางการในภูเก็ต คือ ถนนเทพกระษัตรี ต่อมาก็เปิด ถนนภูเก็จ และถนนวิชิตสงคราม

เมื่อภูเก็ตมีถนนจึงสะดวกที่จะสัญจรด้วยรถยนต์ ทั้งรถส่วนตัว เป็นรถเก๋งและรถบรรทุกขนาดเล็ก กับขนาดกลางเรียกว่ารถลอรี่ และรถลอรี่ นี่เองที่ได้ถูกพัฒนาเพื่อนำมาวิ่งโดยสารเพื่อรับส่งผู้คน โดยรถประเภทนี้ได้ขนส่งทางเรือผ่านต่อมาจากปีนัง ซึ่งมีเพียงตัวถังที่เป็นเหล็กและมีล้อให้ขับเคลื่อนที่ได้เอง ส่วนประกอบเหนือตัวถังเหล็กเป็นไม้ปูพื้น มีเสาไม้เป็นโครงขึ้นไปถึงหลังคา ทางขึ้นลงเป็นบันไดอยู่ด้านหลัง ใช้ไม้กระดานแผ่นใหญ่และหนาเป็นที่นั่ง 2 แผ่นขนานไปกับตัวรถ ซึ่งอยู่เหนือล้อหลังไปจรดแนวคนขับ และได้เสริมม้านั่งยาวสูงเท่าที่นั่งถาวรวางไว้กลางรถ ทำให้มีที่นั่งเพิ่มมากขึ้น ใช้พลาสติกผืนใหญ่ม้วนติดข้างรถไว้คลี่ออกกันฝน ช่างที่มีความสามารถได้ประดิษฐ์ไม้เสริมตกแต่งรถโพถ้อง เพิ่มความสวยงามในภาพรวมให้เป็นอัตลักษณ์เฉพาะถิ่น เป็นยานพาหนะที่สืบต่อถ่ายทอดวัฒนธรรมจากรุ่นสู่รุ่น

รถสองแถวในภูเก็ตมีสีรถที่เป็นเอกลักษณ์ คือสี ฟ้า มีหลายขนาดทั้งรถกระบะ 4 ล้อ จุผู้โดยสารได้ประมาณ 11 คน หรือรถบรรทุก 6 ล้อ ที่บริการผู้โดยสารได้ตั้งแต่ 20-28 คน

โดยรถจะวิ่งไปตามเส้นทางรอบเกาะ เริ่มตั้งแต่เวลา 6 โมงเช้า ถึง 1 ทุ่ม และถ้าคุณต้องการจะให้รถสองแถวจอดตรงไหนเพียงแค่ให้สัญญาณกับคนขับ ซึ่งจะมีกริ่งติดอยู่บริเวณที่นั่งผู้โดยสาร ที่สำคัญรถสองแถวมีราคาที่ถูกกว่ารถตุ๊กตุ๊กมาก (ราคาค่าโดยสารเริ่มต้นที่ 30 บาท ไปจนถึง 50 บาท เท่านั้น) โดยรถจะออกทุกๆ 15 นาทีจากท่ารถซึ่งอยู่บริเวณตลาดสดในตัวเมืองภูเก็ต แต่ในกรณีที่คนเต็มรถก็จะออกเร็วกว่าปกติ